Coffee talk | About the starting over and the excitement

Al ben ik meer in de moed voor een cocktail talk of iets dergelijk. Maar waarschijnlijk post ik dit in de ochtend, laten we het dus maar bij een lekkere kop koffie houden. Ik zit momenteel in het proces van alle dingetjes voor het nieuwe academiejaar in orde brengen en jongens jongens, zoveel kriebeltjes in mijn buik! Een break van het Italiëreeksje was dus broodnodig om nog wat te blaten over mijn ‘nieuw begin’.

Ik veronderstel niet dat iedereen die dit leest ook mijn vorige berichtjes heeft gelezen, dus bij deze: ik verander van studie. 1 van mijn eerste blogberichten (die overigens wel heel dikwijls gelezen wordt) was er eentje waarin ik er 1 keer liet uitrollen hoe ik me voelde op dat moment. En ik voelde me rot. Omdat ik niet gelukkig was met mijn studiekeuze. Die gevoelens gingen op en neer. Uiteindelijk besefte ik maar al te goed dat het beter was te stoppen met mijn Rechtenstudie. Niet omdat ik slechte resultaten behaalde maar omdat het niets voor mij bleek. Het is nu eenmaal een studie waarvoor je gemaakt moet zijn. Het zit in je om jurist te worden of niet. En als je na 3 maanden denkt “juristen zijn stom” is het toch misschien beter om er zelf geen te worden haha. -no offense als jij jurist (in wording) bent, ik ben verliefd op eentje haha- Het leek gewoon mijn wereldje niet. Daarbovenop nog het feit dat ik tot aan mijn keuze vorig jaar verwikkeld was in een enorm dilemma: Rechten of Sociale wetenschappen? Fout gekozen dus, oeps. Maar zoals het lief het zegt om mij te sussen hoef ik mij later niet meer af te vragen “wat als ik toch die Rechtenstudie geprobeerd had?”. Mooi.

Ik heb het héél moeilijk gehad met die foute keuze te aanvaarden. Zeeën gevuld met tranen. Omdat het als een verloren jaar voelde. Gelukkig wist mijn omgeving wel beter. “Je bent er alleen maar slimmer op geworden Steffie”, dixit mama. En dan is er het feit dat ik nu een jaar universiteitservaring heb, ook mooi meegenomen. Bovendien heb ik ontdekt wat ik echt interessant vind (politiek dus…) en begon ik deze blog als afleiding. Last but not least was het misschien ook goed voor mijn (toen nog prille) relatie dat ik in een andere stad studeerde. Nu zullen we (toevallig) 2 opleidingsonderdelen samen volgen. De-luxe.

Na al die maanden van twijfels en krokodillentranen ben ik dus heel gelukkig en vooral excited om vandaag opnieuw te beginnen. Ook al omdat ik het ongelooflijk zwaar had met het feit dat ik mijn vriendinnen amper tot niet zag. Door de verschillende studentensteden dus. Maar Stefanie is back in town, back home. En ze kan niet wachten.

Nu duimen dat ik mijn vrijstellingen krijg en dat dit jaar ongelooflijk interessant wordt. En dat ik mijn vriendinnen nu veel meer zal zien ondanks de nieuwe dikke boeken. 😉

Love,

Stefanie